არავინ იცოდა ვინ რატო ტიროდა პატარა გოგონას ცრემლები სდიოდა სიყვარულს კარგავდა და გული სტკიოდა ტირილის მიზეზი არავინ იცოდა გოგონას განვლილი დღეები ახსოვდა მე შენ მიყვარხარო თუ როგორ ამბობდა უეცარ დაკარგვას ძალიან ნანობდა მის კოცნას, მის სითბოს ნატრობდა.
...მე?...რა მელის?...მე მასულდგმულებს შენზე მოგონებები,გამათბობს შენი ხელის სითბო,რომელიც შენგან წამოვიღე,მაცოცხლებს შენზე ფიქრი და მომკლავს უშენობა...
ვიდრე გავუძლებ ოცნაბასაც ემახსოვრები, არ მოგიკვდები, რომ საუკუნოდ მიყვარდებოდე, გავაფერადებ მომაკვდავი მე მარტოობას, რომ ამ გოგონას უსასრულოდ აგონდებოდე...
ხომ შეიძლება შენი ღიმილი ოქროზე მეტად უღირდეს ვინმეს, ხომ შეიძლება შენი გულისთვის ცაში აყავდეს ოცნების კიბე, ხომ შეიძლება არვინ იცოდეს და გული ფარული ცეცხლით იწვოდეს, ხომ შეიძლება შენი გულისთვის ვინმემ ამ ქვეყნად დათმოს სიცოცხლე!