ვასწავლოთ ბავშვს ტანსაცმლის დამოუკიდებლად ჩაცმა

4 წლის პატარას წყნარად გაჩერება სანამ ტანსაცმელს ჩავაცმევ, ადვილი საქმე არ გეგონოთ. იმიტომ, რომ მოუსვენარი და ფაციფუცაა, სულ თამაში უნდა, შარვლის ჩაცმის დროსაც კი ერთობა, ცალ ტოტში უყრის ორთავე ფეხს და იცინის. შამფურივით ტრიალებს. მერე მუჭებს მაგრად შეკრავს, ხელებს განზე გაჭიმავს და მიდი, აბა ჩააცვი მაისური. ერთი სიტყვით, ყოველდღე ტანსაცმლის ჩაცმის პროცესი ნამდვილი თავგადასავალია ჩვენთვის... მინდა მალე ისწავლოს თვითონ ჩაცმა!

მეუბნებიან, ბავშვისთვის დამოუკიდებლად ჩაცმის სწავლება რთული სულაც არ არისო. მეგობრები მარწმუნებენ, რომ საკმარისია რამდენიმე „გაკვეთილი“. თან ეს მშვენიერი შესაძლებლობა ყოფილა მოტორიკის გასავითარებლად, ბავშვი სწავლობს ფერების შეხამებას, თბილი და საზაფხულო ტანისამოსის გარჩევას და, რაც მთავარია, დამოუკიდებლობას და კრეატიულობასაც უვითარებს.

საკუთარი გამოცდილებით დავრწმუნდი, რომ შეუძლებელია ბავშვს ერთ დღეში ასწავლო ტანსაცმლის ჩაცმა. თუმცა, იმასაც მივხვდი, რომ ერთიდაიგივე მოქმედების რამდენჯერმე განმეორებით, ძალიან მალე შეიძლება ბავშვს შარვლის ჩაცმა და თასმების შეკვრა ვასწავლოთ.

პატარები ტანსაცმლის დამოუკიდებლად გახდას სწავლობენ 12 დან 18 თვემდე (ჩემი შვილი 1 წლის იყო, როცა ცდილობდა დამოუკიდებლად წინდების გახდას, ოღონდ რაღაცნაირად უკუღმა, და ამას ძალიან სასაცილოდ აკეთებდა); 18-დან 24 თვის ასაკში შეუძლიათ სრულიად დამოუკიდებლად ტანსაცმლის გახდა. შარვლის ჩაცმას 2-დან - 2,5 წლის ასაკში სწავლობენ, ხოლო მაისურის და წინდების ჩაცმას 2,5-დან - 3 წლამდე. მინიმალური დახმარებით შემოსვას ახერხებენ – 3-დან - 4 წლამდე. დამოუკიდებლად ჩაცმას, ღილების, ელვისა და ბალთის შეკვრას – 4-დან - 5 წლამდე სწავლობენ. თასმების შეკვრას კი 5–დან - 7 წლამდე.

თუ ბავშვს დიდი დრო სჭირდება რაიმეს დასასწავლად, ნუ ინერვიულებთ. ეს ხომ პირობითი მონაცემებია. ის, კი რამდენად სწრაფად დაძლევს ჩვენი პატარა ამგვარ ამოცანებს, ინდივიდუალურია, დამოკიდებულია მისი მოტორიკის განვითარებაზე და ნაწილობრივ პროცესით დაინტერესებაზეც.

შეიძლება მოგვეჩვენოს, რომ რახან ბავშვმა ბევრჯერ ნახა როგორ აცმევდა დედა ტანსაცმელს, ერთ მშვენიერ დღეს შეგვიძლია უბრალოდ მივაწოდოთ შარვალი და ისიც დამოუკიდებლად ჩაიცმევს. ზოგჯერ ასეც ხდება. მაგრამ უფრო ხშირად საჭიროა ერთხელ მაინც წინასწარ ავუხსნათ და ვაჩვენოთ როგორ უნდა ჩაიცვას ტანსაცმელი და შედეგი ნამდვილად გაგვაოცებს. ვაჩვენოთ საკუთარი მაგალითი და დავეხმაროთ ბავშვს დამოუკიდებლად ჩაცმაში, თან კომენტარები არ დავიშუროთ : „შარვალს აქვს ორი ტოტი, რომელშიც ფეხებს გაუყრი, მერე ქამარს შეიკრავ. სანამ შარვალს ჩაიცმევ, დარწმუნდი რომ ეტიკეტი უკან აქვს“ - მარტივად ავუხსნათ.

სწავლება დავიწყოთ იმ ტანსაცმლით, რომლის ჩაცმაც ადვილია. თავიდან ავირჩიოთ თავისუფალი ტანსაცმელი ღილების, ელვის და ბალთების გარეშე. შარვალი და კაბა რეზინით, ტანსაცმელი, რომელის წინა და უკანა მხარეს ადვილად გაარჩევს ბავშვი.

ყველაფერი გავაკეთოთ იმისთვის, რომ ტანსაცმლის ჩაცმის პროცესი მარტივი იყოს. თუ ბავშვის ტანსაცმელი მაღლა დევს კარადაში, პატარას გაუჭირდება მისი არჩევა. აჯობებს, ბავშვის ტანსაცმელი დავდოთ იქ, სადაც ადვილად მიწვდება. თუ ამის საშუალება არ გვაქვს, მაშინ დავეხმაროთ აირჩიოს ის, რაც მოსწონს. აუცილებლად მივცეთ არჩევანის საშუალება.

როგორც კი დამოუკიდებლად ჩაცმას ისწავლის, ის დაიწყებს საკუთარი აზრის გამოხატვას იმის შესახებ, თუ რა უნდა ჩაიცვას. და ეს ძალიან კარგია. რა თქმა უნდა, თავიდან ზოგიერთი არჩევანი გაგვაოცებს (შორტები და ზოლიანი პერანგი), მაგრამ აქ არაფერია საგანგაშო. უბრალოდ, ჩვენი შვილი სწავლობს დამოუკიდებლად ტანისამოსის შერჩევას – და არ უნდა შერცხვეს ამის. გარდა იმ შემთხვევებისა, როცა ტანსაცმელი საერთოდ არ შეეფერება სიტუაციას (მაგალითად, ძალიან გრილია, გარეთ კი ცივა), ნება მივცეთ პატარას ჩაიცვას ის, რაც მოსწონს.

არ დაგვავიწყდეს, რომ ბავშვისთვის დამოუკიდებლად ჩაცმა ადვილი საქმე არაა. შეიძლება მთელი მოტორიკა განვითარებული ქონდეს, ამ პროცესში რჩება უამრავი არც ისე ადვილი მომენტი. ნუ ავაჩქარებთ პატარას, განსაკუთრებით მაშინ, როცა პირველ ნაბიჯებს დგამს დამოუკიდებლობის გზაზე. მოთმინება გამოვიჩინოთ და დავეხმაროთ.
სხვადასხვა წინდა ჩაიცვა? მაისური უკუღმა გადაიცვა? არაუშავს, მაინც გავამხნევოთ ჩვენი პატარა და მოვუწონოთ საქციელი.